Leiðandi öðru megin en við taum hinu megin

Hesturinn ætti að sækjast eftir léttu taumsambandi við ytri taum.

Ef við fáum í hendur hest sem ver sig fyrir taumhaldi öðrum megin er rétt að hafa stífu hliðina inn og tengja tauminn beint í mélin þannig að taumhaldið verði leiðandi frá hlið en hafa ytri tauminn þannig að hesturinn verði í hnakkabeygju og við taum.

Hesturinn sé í næmu og stöðugu sambandi við ytri tauminn og beiti ytri og veikari hliðinni meira en mýkist og léttist á innri hlið og munn af því að hinn leiðandi innri taumur lætur átakið ekki koma beint á munn heldur frá hlið og leiðir þannig hestinn í hæfilega beygju með háls og bak.

Þegar hesturinn tekur taumsambandinu jafnt og þannig að hægt sé að stjórna hraða, höfuðburði og reisingu notum við eingöngu beina tengingu.