Fullsveigja og sveigjustopp úr hnakknum

Fullsveigja

Þegar við höfum undirbúið fullsveigjuna við hendi er auðvelt að gera æfinguna úr hnakknum, því þetta er sama æfingin en við aðrar aðstæður.

Þær eru að í stað þess að við stóðum við hliðina á hestinum sitjum við nú á honum.

Við beitum leiðandi taum til að fá sveigju á höfuð og háls.

Þegar sveigjan er komin og innri taumur orðin léttur færum við höndina og tauminn að hálsi og í átt að ytri öxl okkar.

Ytri tauminn gefum við hæfilega eftir til að hesturinn geti fullsveigt hálsinn og færum jafnframt innri tauminn eftir því sem hann styttist úr innri hendi í þá ytri.

Þetta eru sömu handtök eins og ef við viljum stytta í of löngum taum. Við færum annan tauminn og í þessu tilfelli innri tauminn yfir i ytri hendi og tökum við honum með þumal fingri og vísi fingri.

Þegar hesturinn hefur fullsveigt hálsinn og höfuðið er komið sem næst ístaði er allur innri taumurinn kominn í ytri hendi og við höfum innri höndina frjálsa. Með henni getum við þá umbunað hestinum með stroku undir ennistopp sem virkar vel. Hesturinn dvelur í sveigjunni og það léttist á innri taumnum.

Þessi æfing er lykil æfing fyrir svo margt. Hesturinn verður léttur á taumum með sveigjanlegan háls. Höfuð verður óháð afturhluta og það verður hægara að móta höfuðburð.

Knapinn fær æfingu í að stytta snjallt og fumlaust í taumum og sér árangur þegar lyfti taum er beitt sem kynntur verður frekar í næsta áfanga sem er Reiðmennska A.

Sveigjustopp

Þegar höfuð hestsins og háls er sveigt þar til hann stöðvar.

Þegar hesturinn er orðinn leikinn í að fullsveigja höfuð og háls í kyrrstöðu má sveigja höfuðið og hálsinn að ístaðinu með innri taumnum á ferð.

Fyrst á feti og síðan á öðrum gangi og meiri ferð.

Við undirbúum æfinguna með því að færa innri höndina framar á tauminn og sveigjum höfuð og háls. Ytri tauminn höfum við vel slakan.

Við höldum sveigjunni og aukum hana þangað til hann stöðvar og er þá með höfuðið við fót okkar.

Þegar hesturinn hefur stöðvað tökum við báða tauma með ytri hendi og umbunum hestinum með innri handar stroku undir ennistoppi.

Við látum hestinn dvelja nokkur andartök í sveigjunni eða nógu lengi til að fullvissa okkur um að hesturinn sé alveg spennulaus og innri taumurinn alveg slakur.

Gera skal þessa æfingu jafnt á báðar hendur þar til hesturinn verður leikinn, hægir og stöðvar af fúsum og frjálsum vilja.

Þetta er holl æfing fyrir hesta með ofríki og veitir þeim sem eru hræddir visst öryggi að hafa þennan möguleika til að stöðva hestinn.

Að sveigja hálsinn á þennan hátt gerir hestinum erfitt fyrir að spenna vöðva undir hálsinum, gana og æða stjórnlaust.